ଶୁନସାନ ରାସ୍ତାଘାଟ
ମରୁଭୂମି ମରୀଚିକା ପରି
ଅସ୍ତିତ୍ୱ ବିହୀନ ପ୍ରତିମୁହୂର୍ତ୍ତଜୀବନ
କ୍ଷଣ ଭଙ୍ଗୁର ସମସ୍ତ ସପନ
ଉଦାସୀନ ମନର
ସମ୍ଭାବନାହୀନ କେତେଯେ ଭାବନା
ଜୀବନ ମୃତ୍ୟୁର ଲୁଚକାଳି ଖେଳ
ରଚୁଛି ଆଜି ସେ କାଳ ଭୈରବ
ରକ୍ଷକ ର ରକ୍ଷା ବାଡ଼ି
ପାର କରି ଦୌଡ଼ି ଯାଇ
ଭେଟୁ ମୃତ୍ୟୁକୁ ସେଥିପାଇଁ
ମୁହୂର୍ମୁହୂ ଅନ୍ତରର ଭୟଭୀତ ଚେତନା
ଗ୍ରାମରୁ ସହର ମୃତ୍ୟୁର ବିଭୀଷିକା
ଲୌହ ଦାନବର ଗର୍ଜନ ରୁ ନିସ୍ତାର
ଅଜଣା(କରୋନା)ଭୟର କାୟା ବିସ୍ତାର
ପ୍ରକୃତି ପ୍ରତି ତାଡନା
ଭୋଗୁଛି ସେ ପ୍ରତି ମୁହୂର୍ତ୍ତରେ ଯାତନା
ଚର୍ତୁଦିଗେସମୟରମୃତ୍ୟୁର
ଇଶାରା
ଶଂକା ଲାଗେ ଶୁଣି ଯନ୍ତ୍ରଣାର ମଧୁର ମୂର୍ଚ୍ଛନା
ସ୍ବପ୍ନ ଉତ୍କଣ୍ଠାର ପ୍ରେମାସ୍ପଦ ଜୀବନ
ଅସ୍ଥିର ଶବ୍ଦର ଶୁଣେ ହୃଦୟ ସ୍ପନ୍ଦନ
ନଦୀର ଶୀତଳତା ଦେହରେ ମାଡିଯାଏ
ତଥାପି ମଣିଷ କ୍ଷଣ ଭଙ୍ଗୁର ଜୀବନକୁ ଭଲପାଏ।
ଆର୍ଯ୍ୟ କୁମାରୀ ପ୍ରଜ୍ଞା ପରାମିତା
ଅଧ୍ୟାପିକା,କେଶପୁରକଲେଜ
୯୭୭୮୮୧୮୧୮୪
[ad_2]
