ସ୍ତ୍ରୀ– ସାହୁ ବାବୁ ତାଙ୍କ ସ୍ତ୍ରୀ ପାଇଁ କବିତା ଗାଉଛନ୍ତି।
ସ୍ୱାମୀ- ସେଇଠୁ ମୁଁ କ’ଣ କରିବି ?
ସ୍ତ୍ରୀ– ତମେ ବି କବିତା ଲେଖ। କାହିଁ ମୋ ପାଇଁ ତ କେବେ କିଛି ଲେଖିନ।
ସ୍ୱାମୀ– ହଁ ଲେଖିଥିଲି ଗୋଟେ।
ସ୍ତ୍ରୀ– ଶୁଣଉନ।
ସ୍ୱାମୀ- କ’ଣ କରିବା, କୁଆଡେ ଯିବା, ଘରେ ବସି ଖାଲି କାନ୍ଦିବା। କାହିଁକି ନାଁ, ଘରେ ବାଘୁଣୀ ବାହାରେ କରୋନା।
The post ସ୍ତ୍ରୀ ପାଇଁ କବିତା appeared first on satyasikha.
[ad_2]
